لیست تورهای طبیعت گردی :

طبیعت گردی که در سطح جهان با نام اکوتوریسم (Ecotourism ) شناخته می شود یکی از انواع گردشگری است که به قصد سفر به طبیعت صورت می گیرد . واژه اكوتوريسم كوتاه شده اصطلاح Ecological Tourism است و پديده اي نسبتاً تازه در صنعت گردشگري است كه تنها بخشي از كل اين صنعت را تشكيل مي دهد.اين شكل از گردشگری گذراندن اوقات فراغت انسان را در طبيعت امكان پذير مي سازد و مبتنی بر مسافرت های هدفمند به همراه برداشت های فرهنگی، معنوی، ديدار از جاذبه های طبيعی و مطالعه آنها و بهره گيری و لذت جويی از پديده های متنوع طبيعت است.
این پدیده به ظاهر ساده مطالعات گسترده ای را به خود اختصاص داده و متخصصان در صنعت گردشگری تعاریف زیادی از آن ارائه داده اند . موسسه بین‌المللی اکوتوریسم در سال ۱۹۹۱ یکی از اولین تعاریف اکوتوریسم را به این صورت ارائه داد:
اکوتوریسم یک مسافرت مسئولانه به مناطق طبیعی است که محیط زیست را حفظ و زندگی راحت مردم محلی را تثبیت می‌نماید.

انجمن بین المللی حفاظت از طبیعت در سال ۱۹۹۶ در نشست جهانی اکوتوریسم سازمان جهانی جهانگردی،تعریف زیر را از این پدیده ارائه داد :

“اکوتوریسم یک مسافرت و دیدار زیست محیطی مسئولانه به مناطق طبیعی نسبتاً دست نخورده بوده، و هدف آن لذت بردن و استفاده از طبیعت (و هر پدیده فرهنگی همراه آن- چه در گذشته و چه در حال) است که باعث تقویت منابع شده ودارای تاثیرات منفی اندکی است و باعث فعال شدن جمعیت‌های محلی می‌شود که از نظر اجتماعی- اقتصادی برای آنان مفید است. اکوتوریسم یکی از زیربخش‌های جهانگردی پایدار است”

انواع طبیعت گردی

اكوتوريسم از طيف گسترده ای از گزينه های ويژه تشكيل شده است، و از بازديد علمی گرفته تا بازديدی اتفاقی در منطقه ای طبيعی به عنوان فعاليت آخر هفته، يا بخشی جنبی از مسافرتی كلی و طو لانی را شامل می شود. در گردشگری ، طبیعت گردی با تقسیم بندی زیر شناخته می شود :

گردشگری اقلیمی (Clima Tourism )

بطور کلی کسی مایل به مسافرت به محلی نیست که هوای آن نامساعدتر از هوای محل اقامتش باشد.از این رو مناطق ییلاقی و کوهپایه ای و سواحل مکانهای مناسبی برای مسافرت تابستانی به شمار میروند و از سوی دیگر مناطق کویری در پاییز و زمستان با استقبال بیشتری مواجه هستند .

گردشگری ساحلی (Beach Tourism )

سواحل دریا، بویژه در فصل شنا و ماهیگیری از جاذبه های مهم گردشگری در جهان است که تفریح ، هیجان و احیاناً قابلیتهای درمانی (ماسه های ساحلی و یا لجنهای دریایی و دریاچه ای) انگیزه اصلی سفر را بوجود می آورد.
سواحل نزدیک به بندرگاههای تجاری و بازرگانی بواسطه داشتن بازارهای کالاهای وارداتی و عمدتاً ارزان قیمت بر جاذبه های گردشگری این گونه شهرها افزوده و توریستهای بیشتری را بخود جذب می نماید.
رونق ورزشهای آبی و نشاط و هیجان ناشی از آن در صورت وجود امکانات، از دیگر جاذبه های توریسم ساحلی است. ورزشهایی مانند اسکی روی آب، قایق رانی، موج سواری، جت اسکی و … را می توان از جمله موارد جذب گردشگر در مناطق ساحلی بشمار آورد.

گردشگری کوهستان و برف

کوههای مهم و معروف را می توان از جمله موارد مورد توجه اکو توریسم بشمار آورد که هم به لحاظ ورزشی و هم از لحاظ تفریحی مورد توجه توریستها قرار می گیرد.وجود امکانات دسترسی به منطقه پایکوهی و امکان استقرار موقت در اقامتگاههای نزدیک به قله، می تواند بر رونق توریسم کوهستان بیافزاید .
گرچه فصل برف کوتاه و توریسم کوهستان فصلی است ولی به مقتضای نوع فعالیت، تجهیزات ویژه ای را چون تله فریک و تله اسکی برای صعود به کوهستان را می طلبد و با ایجاد امکاناتی نظیر پیستهای اسکی می توان دوره گردشگری را در این گونه مناطق از حالت فصلی خارج نموده و به یک جریان عادی گردشگری تبدیل نمود که در فصول گرم به منظور کوهنوردی و صخره نوری و در فصول سرد به منظور اسکی روی برف ، گردشگران را بسوی خود فرا می خواند.

گردشگری جنگل (Jungle Tourism )

جنگل ها و پارک های جنگلی نیز از جمله جاذبه های اصلی طبیعت گردی به حساب می آیند. این گونه مناطق معمولا به لحاظ زیست بوم های گیاهی و جانوری هم از سوی محققان و پژوهشگران و هم از سوی گردشگران عادی مورد توجه قرار گرفته و در صورت وجود امکاناتی از قبیل اقامت گاه ها، مراکز ارائه خدمات، کمپینگ و … به یکی از مهمترین کانونهای جذب گردشگر تبدیل می گردند.

گردشگری آب های معدنی و آب های گرم

آب هایی که بر اثر شکست و یا لغزش زمین و معمولا در کنار کوه های آتشفشانی از اعماق زمین به بیرون می جوشند، به سبب داشتن اجزای رادیو اکتیو، گوگرد و املاح معدنی گوناگون ، جنبه درمانی داشته و در دورانی که هنوز صنعت داروسازی به مانند امروز توسعه نیافته بود، آبهای معدنی، گروه های مرفه طبقات اجتماعی را برای درمان به سوی خود می کشاند. رشد وسایل ارتباطی به حرکت موجی تمام طبقات اجتماعی به سوی آب های گرم معدنی منتهی شد و در کنار آب ها مراکز اولیه ی شهرها به وجود آمدند و برخی از آنها امروزه به عنوان یک شهر توریستی معروف در جهان تبدیل شده اند.

اصول طبیعت گردی

صاحبنظران معتقدند فعالیت های گردشگری در صورت رعایت ۶ اصل زیر به عنوان مصادیق طبیعت گردی مطرح می شوند.

1. التزام به انجام فعاليت هايی كه كمترين پيامد منفی زيست محيطی را داشته باشند
2. زمينه سازی به منظور افزايش آگاهی و درك طبيعت و ويژگی های فرهنگی، كه موجب می شود بازديد كنندگان، در برابر حفظ عناصر طبيعی و خصوصيات فرهنگی، بيشتر احساس مسئوليت كنند
3. مشاركت در حفظ و مديريت مناطقی كه به طور قانونی مورد حفاظت قرار می گيرند و همچنين ديگر نواحی طبيعی
4. تقويت مشاركت جوامع محلی در فرايند تصميم گيری مربوط به تعيين نوع و ميزان فعالیتهای گردشگری
5. ايجاد منافع مستقيم اقتصادی و نيز درآمدهای مكمل براي جوامع محلی
6. آگاه سازی جوامع محلی(از طريق آموزش) از ارزش های طبيعی زندگی آنها

انواع طبیعت گردان

گردشگرانی که به فعالیت های طبیعت گردی روی می آورند به عنوان طبیعت گرد شناخته می شوند و در دسته های زیر جای می گیرند :

1. طبيعت گردان آزاد : افرادی كه داراي پويايی و تحرك كافی برای ديدار از نواحی بكر و طبيعی هستند و انعطاف پذيری بالايي نيز دارند. اين گروه اگرچه تعدادشان بسيار است اما ناشناخته اند.
2. طبيعت گردان سازمان يافته : افرادي كه از طريق تورهای برنامه ريزی شده به مناطق ويژه سفر می كنند، مانند كسانی كه برای ديدار از جذابيت های قطب جنوب، راهی آن منطقه می شوند.
3. گروه هاي علمی و دانشگاهی : افرادی كه در چارچوب تحقيقات علمی برای موسسات پژوهشی و دانشگاهی به مناطق طبيعی سفر می كنند و مدت نسبتا بيشتري در مقصد اقامت دارند و بيش از طبيعت گردان عادی به كشف رازهای طبيعت علاقه نشان می دهند.

درجه سختی سفرهای طبیعت گردی

طبیعت قرار است چقدر به شما سخت بگیرد؟
طبیعت گردی (Natural Tourism) یکی از پرطرفدارترین نوع گردشگری است. طبیعت گردی هر نوع سفری که با طبیعت در ارتباط باشد را می گویند و در واقع پایه و اساس این نوع گردشگری، طبیعت است.
طبیعت گردی انواع مختلفی دارد و در گروه های متنوعی دسته بندی می گردند که یکی از معروف ترین نوع طبیعت گردی، اکوتوریسم (Eco- Tourism) است. اکوتوریسم طبق تعریف انجمن بین المللی اکوتوریسم (The International Ecotourism Society) عبارت است از: سفری مسئولانه به طبیعت که از محیط زیست و رفاه جامعه محلی محافظت می کند و در این نوع سفر آموزش نقش مهمی ایفا می کند (سال 2015).
نکته: منظور از آموزش در واقع آموزش جامعه میزبان و میهمان (گردشگران) است.

درجه سختی سفرهای طبیعت گردی

طبق نظر سازمان ملل سفرهای طبیعت گردی متناسب با سطح توانایی جسمانی در سه سطح برگزار می شوند:

1. طبیعت گردی سبک (نرم)
2. طبیعت گردی سخت (متوسط)
3. سفرهای ماجراجویانه (سنگین)

نکته: نقطه اشتراک تمامی این سفرها انجام این فعالیتها در طبیعت است و فقط به لحاظ توانایی شخصی و میزان ریسک در سفر با هم متفاوت هستند.
در این درجه بندی ها عواملی مانند مسافت طی شده، شیب مسیر، نوع مسیر، اقلیم، محل اقامت، ارتفاع و شرایط آب و هوا در نظر گرفته شده است.

طبیعت گردی سبک

این الگو، سبک ترین نوع سفرهای طبیعت گردی محسوب می گردد. طبیعت گردی سبک سریع ترین رشد را در بین افراد علاقمند به طبیعت داشته است. این برنامه ها مناسب بیشتر افراد با سطح توانمندی متوسط هستند و به کمترین فعالیت جسمانی و ورزشی نیاز دارد. پیاده روی در دامنه کوه یا در مسیرهای هموار جزو این نوع طبیعت گردی محسوب می گردد.
نکته: اکثر تورها و سفرهای طبیعت گردی که در ایران در حال اجرا و برگزاری هستند و به صورت خانوادگی نیز اجرا می شوند در این گروه قرار دارند.

طبیعت گردی سخت

دومین الگوی سفرهای طبیعتگردی نیاز به سطح آمادگی جسمانی خوبی دارد. این نوع سفرها مناسب افرادی ست که حداقل روزانه 2 الی 4 ساعت فعالیت های ورزشی داشته اند یا قبلا تجربه ی کوه پیمایی یا راه پیمایی نه چندان طولانی (حداقل 2 تا 4 ساعت در روز) را داشته اند. افرادی که در این سفرها شرکت می کنند باید آمادگی جهت اقامت در کمپ یا چادر و استفاده از توالت های صحرایی را نیز داشته باشند.
طبق تعریف سازمان ملل سفرهای علمی که افراد برای کشف و بررسی طبیعت انجام می دهند نیز جزو این الگوی طبیعت گردی قرار می گیرند. سفرهایی مانند سفر برای عکاسی در طبیعت، سفرهایی برای شناخت گیاهان، سفرهایی برای تماشای پرندگان و …

سفرهای ماجراجویانه

این سبک از سفرهای طبیعت گردی بالاترین حد آمادگی جسمانی را نیاز دارند. در این نوع سفرها، فرد بیشتر خطر را تجربه خواهد کرد. این الگوی سفر خود شامل سه الگوی مختلف است.

نکته: سفرهای ماجراجویانه مناسب کودکان و افراد سالمند نیست و همچنین افرادی که در این نوع سفرها شرکت می کنند باید مهارت‌هایی مانند شنا، سنگ نوردی، دره نوردی، صخره نوردی، صعود و سقوط با طناب را به صورت حرفه ای آموزش دیده باشند. این افراد باید کاملا به استفاده از تجهیزات طبیعت گردی مسلط باشند و دوره ابتدایی امداد و نجات (در ایران، هلال احمر این دوره‌ها را برگزار می‌کند) را گذرانده باشند.

سفرهای ماجراجویانه سنگین

سخت‌ترین و سنگین‌ترین سبک سفرهای طبیعت گردی مربوط به این الگو می‌باشد که نیاز به آمادگی جسمانی بالایی دارد. افرادی که به این نوع سفرها تمایل دارند، اصولا ورزشکاران حرفه‌ای هستند که قبلا تجربه سفرهای ماجراجویانه در سبک‌های مختلف را داشته‌اند. این نوع سفرها به صورت گروهی و در ارتفاعات بالای 5200 یا در مسیرها ناهموار، سنگلاخی، شیب های تند، شرایط آب و هوایی متغیر و ناپایدار انجام می شود. در این نوع سفرها فرد نیاز به مهارت‌های مختلف مانند صخره‌نوردی، سنگ‌نوردی، صعود و سقوط با طناب، شنا و غیره به صروت کاملا حرفه‌ای دارد.

سفرهای ماجراجویانه متوسط

این نوع سفرها مربوط به سفرهای کوهنوری و پیاده‌روی‌های طولانی بالای 8 ساعت در روز هستند. شرایط آب و هوایی در این نوع سفرها بسیار ناپایدار هستند و فرد باید کاملا به لحاظ توانایی جسمی آماده‌ی هر نوع بحرانی باشد. همانطور که پیشتر بیان شد این سفرها به هیچ عنوان مناسب کودکان، افراد سالمند و کم توان نیست. در نظر داشته باشید اقامت در این نوع سفرها، در ارتفاعات بالای 4200 متر یا اقامت در مکانهای بدون هیچ امکاناتی انجام می شود. در سفرهای ماجراجویانه، افراد برنامه‌ی تغذیه متفاوت دارند و هر نوع غذا و نوشیدنی را نمی توانند استفاده کنند.

سفرهای ماجراجویانه سبک

در این نوع سفرها افراد باید تجربه قبلی کوه پیمایی در مسیرهای ناهموار و با شیب های مختلف را داشته باشند. این برنامه ها به طور معمول 4 الی 7ساعت پیاده روی در روز را شامل می شوند و مسیرهای این سفرها اصولا در ارتفاعات بالا (حداکثر 4200 متر) یا در شیب های تند و مسیرهای ناهموار (مانند سنگلاخ، باتلاق، رودخانه یا کویرهای سخت) انجام می شود. در این سفرها گردشگران باید آمادگی اقامت در کمپ های طبیعت گردی با کمترین میزان امکانات و استفاده از توالت صحرایی را داشته باشند.

توصیه های طبیعت گردی کیمیا تراول

1. اولین و مهمترین توصیه سبک بودن کوله سفر شما است. پر واضح است، هرچه سبک‌تر سفر کنید، انرژی کمتری در حمل و نقل مصرف خواهید کرد.
2. لباسهای ساده، بدون زرق و برق، زود خشک شو، آستین بلند به تن کنید.
3. لباس‌هایتان را مناسب فصلی که در آن سفر می‌کنید، انتخاب کنید. جوراب اضافی همیشه همراه خود داشته باشید. با این وجود، لباس زیاد با خود حمل نکنید.
4. با گذاشتن فضای خالی در کوله‌تان و خرید از مردم محلی در هنگام برگشت به اقتصاد محلی کمک و آنها را حمایت کنید.
5. از روکش و ملحفه سبک استفاده کنید. یک کیسه پارچه‌ی برای جدا کردن لباسهای تمیزو کثیف خود در کوله بگذارید.
6. حتما، مواد دفع کننده حشرات، ضد آفتاب تهیه شده از مواد طبیعی، کیف کمکهای اولیه، عینک آفتابی، لیوان، چاقوی جیبی چند کاره که معمولا به همراه قاشق و چنگال است، مسواک، چراغ قوه، کلاه آفتابی، و ژل ضدعفونی کننده برای استفاده بعد از دستشویی همراه داشته باشید.
7. به جای برداشتن دستگاه‌های صوتی پخش کننده و استفاده از هدفون به صداهای دلنشین طبیعتی که از آن دیدن می کنید، گوش کنید و تلاش کنید با مردم محلی حرف بزنید.
8. قبل از انجام مسافرت، نسبت به فرهنگ، محیط زیست، موضوعات اساسی و وضعیت بهداشتی مقصد سفر خود مطالعه و بررسی نموده و اطلاعات خود را در رابطه با مکان مورد نظر کامل نمایید.
9. سفر را مطابق با توان جسمی و فنی خودو همراهانتان برنامه ریزی کنید.
10. خرید از مغازه ها و فروشگاه های خانوادگی را به خرید از فروشگاه های زنجیره ای ترجیح بدهید و کوشش کنید حتی المقدور نیاز های خود را از محل تامین کنید.
11. از خرید اقلامی که به قیمت آسیب به طبیعت و به ویژه گیاهان و حیوانات تهیه شده اند، خودداری کنید.
12. هدایا وسوغاتی برای افراد مورد علاقه خود را از صنایع دستی بومی و تولیدات محلی خریداری کنید و اگر در خرید می توانید تخفیف بگیرید، بیش از حد چانه نزنید.
13. در مصرف آب و انرژی صرفه جویی کنید و از به کار بردن مواد شیمیایی برای از بین بردن حشرات خودداری نموده و با روش های طبیعی ویا استفاده از پشه بند به مقابله آن ها بروید.
14. با رعایت رژیم های غذایی خاص خود، حتی المقدور از غذاهای محلی استفاده نمایید. مزه یکی از پنج حسی است که در مقاصد گردشگری می توان به خوبی آن را چشید و درک کرد.
15. بی اجازه و یا سرزده وارد منازل افراد محلی نشوید و احترام حریم خصوصی آن ها را نگه دارید. بدون اجازه از آنان عکس و فیلم تهیه نکنید و اگر هم موافقت داشتند در تصویربرداری افراط نکنید.
16. مراقب کودکان محلی باشید. کاری نکنید که آن ها ترغیب شوندتا از میهمانان پول و هدیه دریافت کنند یا حتی اگر والدین آن ها از کودکان برای فروش کالا یا خدمات استفاده می کنند، نباید مورد استقبال واقع شوند. کارگری کودکان محلی از موضوعاتی است که لزوما از دیدگاه گردشگری فاقد مشروعیت است.
17. لطفا به یاد داشته باشید با ارزش ترین یادگار شما از هر سفر با کیمیا تراول خاطره خوشی است که از آن سفر برای خودتان و جامعه میزبان و طبیعتی که بستر سفر شماست به جا می ماند.